Tarih içinde Ahşap Malzemelerin kullanımı

Antik devirdeki Küçük Asya'da yapılan konutların büyük bir kısmı ahşaptandır. Fakat, ahşabın kalıcı bir malzeme olmaması nedeniyle, günümüze kadar gelememişlerdir. Ancak, Frigya (Phrygia), Paflagonya (Paphlagonia), Likya (Lykya) 'da bulunan ve ahşap evleri taklit eden bazı kaya mezarlarının dış görünüşlerinden ahşap binalar hakkında fikir edinilmiştir.
Genel yapı kuruluşu, ağaç iskelettir. Çatı ise, yuvarlak veya biçilmiş ağaçların iskelet duvar elemanına belirli aralıklarla dizilmesiyle oluşmuştur. Kagir, kerpiç ve taş kullanılarak inşa edilen konutlarda bile, ahşap takviye ve dekoratif amaçlarla kullanılmıştır.
Ahşap, insanlık tarihi boyunca, her çağda önemli bir yapı malzemesi olmuştur. Çadırdan çatıya, duvardan temele kadar yapıların taşıyıcı kısımlarında mimariyi belirleyen bir malzeme olarak veya taş, kerpiç, tuğla duvarların içinde, takviye amacıyla kullanılmıştır. Ahşabın çeşitli coğrafi bölgelerde, farklı özelliklere sahip olarak yetişmesi, o bölgelere ait özel mimari ve tekniklerin gelişmesini sağlamıştır.
Ahşap, tarih içinde en yaygın olarak, açıklıkların geçilmesinde, döşeme ve tavan kirişi, döşeme ve tavan kaplaması olarak kullanılmıştır. Sulak ve soğuk iklimlerde yetişen yumuşak ve gevşek dokulu ahşap türlerinin kullanıldığı ortamlarda kiriş, dikme ve hatıllar daha büyük kesitlerde uygulanmıştır. Sert ağaçların üretildiği ve kullanıldığı çevrelerde ise, ağaç daha dayanıklı ve sağlam olduğu için, ahşap kesitler daha küçük tutulmuştur.